1 Ekim 2010 Cuma

Düplik olsun sana...


Duydum ki uzaklardaymışsın şimdi.Unutmuşsundur da gözlerimin rengini. Gerçi görmedin daha gözlerimi ama görsen bakışlarımdan anlardın seni ne kadar sevdiğimi. O kadar içten bakardım ki ikimizi de ısıtmaya yeterdi bu bakışlar.


Duydum ki uzak diyarlara gitmişsin habersizce.Hiç düşünmedin mi arkanda kimleri merak içinde bıraktın. Bugün haberlere bakarken gördüm bulunduğun yere yağmur yağmış. Yağmurun altında ıslandın mı diye düşündüm biran. Hep kendine dikkat et derdim ya yanında olsam senin yerine de dikkat ederdim sana. Yağmurdan ıslanmış saçlarını kuruturdum.Umarım uzak diyarlarda hasta olmamışsındır çünkü ben senin yokluğunda hasta oldum. Hasretinle birlikte havalar beni hasta etti. Senin yokluğun bana çok dokundu farkında olmadan. Sen yokken anlatacak birsürü şey birikti aslında. Gene iş güç, gene koşturmaca. Sen olsan benim yerime de dua ederdin herşeyin iyi olması için. Çünkü bilirdim gönülden isterdin sen de benim kadar. Öyle bir konuşurdun ki seni yanıbaşımda hissederdim. Kim bilir şimdi neredesin? Hala uyuyamıyor musun geceleri. Rüyanda beni görmeni çok isterdim ama biliyorum ki rüya görmüyorsun. Hani sana çok kızmıştım ya bana neden yazmıyorsun diye; artık kızmıyorum çünkü ben bu mektubu sana yazarken hiçbir karşılık beklemiyorum.


Sabah uyandığında hala gözlerin koca koca mı oluyor? Görmedim belki ama hayal ettim. O güzel gözlerinin nasıl baktığını hayal ettim hep. Gülüşün ayrı güzel. Hani demişsin ya gülüşüm hiç değişmedi hala kocaman kocaman. Tahmin edebiliyorum nasıl güldüğünü içten kahkaha atarken ağzının bütün yüzünü kapladığını görebiliyorum.

Biliyor musun dün gece gene rüyamda seni gördüm .Biliyorsun zaten ben hep rüya görürüm.Birbirimizi tamamlıyoruz değil mi? Rüyamda bile uzaktaydın, konuşamıyorduk ama olsun dönüp baktın bana o sıcak gülüşünle. Tabi senin bunlardan haberin yok. Hatta belki aklına bile gelmiyorum ama olsun ben zaten karşılık beklemiyorum ki.

Koskoca bir yazı devirdik. Kafamda birsürü plan vardı. Seni gördüğümde diyeceklerimi bir bir planlamıştım ama şimdi anladım ki seni gördüğümde bunların hiçbirini demeyeceğim. Sana, seninle konuşmadan bakmak beni benden alıp götürecek biliyorum. Bazen korkuyorum o sıcak bakışlarınla bana bakmandan, sana kapılmaktan korkuyorum. Belki daha hazır değilim. Bilmiyorum. Koskoca yazı devirdik ama her işte bir hayır vardır derler ya, bizim de sonumuz hayırlı olsun dedim. Ben sana 4 ay önce bir söz verdim.Sen olduğun sürece ben de buradayım diye.Hala sözümü tutuyorum biliyor musun? Hatta sen şimdi yoksun ama ben hala buradayım. Çünkü ben biliyorum birgün geleceksin bana. Acelem yok inan ki. Resimlerin özlemlerimi dindiriyor artık alıştım bu duruma.

Sen demiştin ya bana hani mektubun sahibini gördüğümde ona vereceğim diye. İşte ben de seni gördüğümde bu mektubu sana vereceğim. Şimdi uzaktasın biliyorum ama kalbime her zaman yakınsın...

3 yorum:

  1. Açık mektup... Sahibi şanslı, sahibesi buruk. Postacı olsam bu duyguların altında ezilmemem içten değildi.

    Gidişi habersiz olmuş ama dönüşü muhteşem olur belki, kimbilir. :)

    YanıtlaSil
  2. Ben de öyle umuyorum. Zaten döndü ama dönüşü tam dönüş değil benim için biliyorsun.Aslında dönüş değil de geliş olabilir bir başlangıç ya da...

    YanıtlaSil
  3. Dönüşü muhteşem olacak derken gidişi muhteşem oldu...

    YanıtlaSil